Onvermogen

Afgelopen week is er in Nederland een campagne gestart en wel een campagne tegen het terrorisme. Het idee en de uitvoer daarvan, geïnitieerd vanuit onze overheid en dan met name van onze minister van binnenlandse zaken, heeft als doel het volk in te lichten over de gevolgen van terrorisme én hoe hier mee om te gaan.

Zo heeft men deze week een aantal keer de mogelijkheid gehad om op de televisie een aantal reclamespots te aanschouwen over hoe om te gaan met mogelijk terrorisme. Daarnaast hebben zestien miljoen mensen ook een 8 pagina’s tellend foldertje in haar brievenbus gekregen met daarin de tekstuele versie van het campagne-idee. In die folder worden een aantal suggesties van de hand gedaan, over hoe wij als mensen met elkaar om moeten gaan in deze terrorismegevaarlijke maatschappij, hoe te handelen bij een verdachte situatie en wordt er een aantal voorbeelden aangereikt inhoudende hoe goed de overheid haar best wel niet gedaan heeft om terrorisme in Nederland te bestrijden.

Dit alles is natuurlijk een prachtig initiatief. We leven momenteel in een maatschappij waarin de mogelijk dreiging van terrorisme groter is dan nooit tevoren en ook het volk voelt zich hier niet al te prettig onder. Daarvoor is dit een mooi duwtje in de rug van een volk dat door de grote media-aandacht aan terrorisme niet heel sterk meer op zijn benen staat. Wat mij daarentegen toch wringt is het volgende.

Wat ik mij afvroeg, toen ik gewaar werd van de eerste tekenen van de campagne, is in hoeverre hebben wij in Nederland nou werkelijk te maken gehad met terrorisme? Afgezien van één moord op een provocerende columnist en een opstandje in Den Haag, kunnen we enkel speculeren over wat mogelijk al dan niet had kunnen gebeuren. Ik vind het toch een schadelijk iets dat de overheid een door de media gecreëerde angst bij het volk, die overigens amper gebaseerd is op rationele gronden, maar enkel op emotionele zwakte, bevestigd wordt door er een hele campagne aan te wijden. Er wordt geld uitgegeven aan een probleem wat amper vormen heeft, een probleem waarover enkel gespeculeerd wordt en voor een groot deel wortels heeft in het onvermogen, en gebrek aan inzicht, hier rationeel en verstandig mee om te gaan. Toch jammer dat we dit vermogen missen, het zou er een stuk vrediger op worden in Nederland.